Puttaparthi mannen en hun pick-up-lines (22sept)

Ik krijg hier vaak te horen dat ik mooi ben en altijd lach enzo – typische shopkeeper pickup lines (jaha... ik lach altijd, maar ik moet zeggen, ik word ook echt heel vrolijk van al die gekke mensen hier, aan de ene kant vind ik het gewoon leuk hoe dingen hier anders zijn aan de andere kant is het een deel uitlachen omdat ze altijd van die belachelijke dingen zeggen. Maar veel westerse mensen raken soms een beetje geirriteerd door de indiers/shopkeepers dus die gaan dan chagrijnig doen terwijl ik juist blijf lachen omdat ik het grappig vind en dat vinden zij dan weer leuk)
Maar er zijn een paar mannen die het anders brengen. Zo is daar mijn riksjadriver Jeet die zei “Same height, same age, I love you!” (hij komt tot mijn neus, hij is 22 en zo goed kent ie me nou ook weer niet), waarop ik reageerde met :”Oh shut up!” en dan grijnst ie zo een beetje en begint ie er verder ook niet meer over. Maar nou had ie een keer aangeboden om kip en bier te halen, dus ik had zoiets gezegd van “ja misschien een ander keer” en dat was ie niet vergeten, en hij belt sowieso al bijna elke dag om te vragen waar ik ben (en meer heeft ie dan ook niet te melden :-p) dus hij bleef er maar over doorgaan. Dus afgelopen zondag gingen we dan bier en kip doen. Maar zondag is een soort regionale kip-dag ofzo, dus we wilden eerst naar een restaurantje 5km hier vandaan gaan, maar dat zag ie toch eigenlijk niet zo zitten omdat alle riksjadrivers daar ook heen gingen en hij niet met een westers meisje gezien wil worden omdat er dan praatjes komen (en ik ken het gevoel – na Puja’s feestje heb ik tehoren gekregen dat ze niet willen dat ik kip in mijn huis eet omdat het huis van Karuna is en da’s een dierenwelzijns organisatie dus mag er geen kip gegeten worden in het huis of zoiets vaags, dus ja dat moet ook ‘stiekem’ – maar ik word verder niet in de gaten gehouden ofzo), dus besloten we naar mijn huis te gaan (hij weet toch al waar ik woon en hij is klein, dus ik ben niet bang voor hem ofzo)
En dat was eigenlijk heel gezellig, hij heeft geloof ik nog 1 keer zijn zinnetje “Same height, same age, I love you!” gezegd maar als ik hem dan zeg dat ie normaal moet doen dan gedraagt ie zich ook heel goed, dus dat viel me eigenlijk hartstikke mee (en ik krijg tegenwoordig wel gratis ritjes :-p)

En dan hebben we natuurlijk nog Andreas, echt da’s een kunstenaar in het bedenken van versier trucjes, niet te geloven.
Ik kwam hem een week geleden tegen in de Ashram, en had daar best even gezellig zitten kletsen, dus toen besloten we maar weer es af te spreken. Dus ik ging weer bij hem thuis eten.
Meteen toen ik binnen was kreeg ik “de zapper” in mijn handen gedrukt... denk je leuk... maar hij heeft geeneens een tv dus wat moet ik in godsnaam met de zapper. Maar nee, dit is niet EEN zapper, dit is DE zapper, “De Zapper II” want hij dacht dat dat wel goed was voor mijn gewichtsprobleem. Jawel mensen, ik word nu al aangeduidt met een gewichtsprobleem :-s (maar volgens hem komt dat omdat ik niet naar mijn hart luister en dan nemen de parasieten in mijn buik het over en die willen suiker dus dan ga ik suiker eten en dan wor ik dik.... ja het klinkt ingewikkeld maar het is heel logisch hoor.)
Afijn, de zapper, 2 metalen elektroden met een miniscuul stroompje, die dus de parasieten in mijn lijf doodt (het idee is dat alle problemen in het menselijk lichaam komen door de parasieten -wormen enzo- in je lijf, zelfs AIDS :-s, en die herbergen weer virussen, dus je moet 3 keer 10 minuten die stroom door je lijf laten lopen, bij de eerste gaan de parasieten dood, maar komen de virussen vrij, die bij de tweede beurt dood gaan, en bij de derde beurt doe je het laatst restje nog even) . Ik was doodsbenauwd want ik heb ooit de muscle-tone-butterfly van mijn neefje op mijn arm gehad (zo’n plakker waardoor je spier door een stroompje tegen je wil in gewoon samentrekt) en dat was zo’n eng gevoel dat ik bang was dat er net zoiets zou gebeuren. Gelukkig voel je hier helemaal nix van.
Toen ik wat met de zapper had lopen rommelen en hij in de keuken het eten had staan maken kwam ie terug de kamer in lopen en zei “Sjonge, het is hier alweer zo warm, je straal heel veel hitte af, dat is elke keer als je hier komt” Nou vond ik het om te beginnen al redelijk aan de warme kant toen ik binnen kwam en hij zet de ventilator op zo’n stand dat je hem volgens mij net zo goed uit kan laten staan, dus daar koel je ook niet van af, maar nee, het is hitte die ik uitstraal... ook goed.
Tijdens het eten hadden we het een beetje over koetjes en kalfjes (dacht ik)
Op een gegeven moment na het eten wilde hij een beedy (ik weet niet hoe je het schrijft, zo’n gek sigaretje, met joost-mag-weten-wat-er-in-zit), roken dus ging ie in de tuin zitten en of ik mee ging, ja hoor. En toen ging ie ineens weer over mijn rug strijken. Dus ik zei dat dat van mij niet zo nodig hoefde. Ja maar hij had dat fysieke contact nodig om mensen beter te leren kennen of voelen ofzo. Dus ik zei dat dat best zou kunnen maar dat ik er gewoon niet van hou als mensen ontzettend aan me gaan zitten, daarbij vond ik de manier waarop ie over mijn rug streek nou niet bepaald een “algemene omgangsvorm van aanraken”, althans, de enige momenten waarop iemand me zo over mijn rug heeft gestreken in mijn leven was het altijd een of andere jongen die meer wilde. Dus dat zei ik, en dat Anajalee me ook vaak een knuffel geeft als ik weg ga, maar dat is duidelijk gewoon een vriendschappelijke knuffel, zonder weuh... bewuste tederheid (niet dat Anjalee me grof aan het pletten is, maar je voelt niet de ‘bewuste’ tederheid)
Naja toen was ie ineens helemaal beledigd want dat was zijn manier van omgaan met mensen en hij voelde gewoon dat mijn hart om die aanraking schreeuwde en dan vond ie het moeilijk om het niet te doen, want sja het hart heeft altijd gelijk, je geest is er alleen maar om dat in de war te schoppen maar je moet altijd naar je hart luisteren. Dus toen zei ik dat het best kon dat mijn hart dat wilde (ik geloof er overigens geen kloot van) maar dat ik op dat vlak gewoon niet naar mijn hart luister en dat ik een vriendje heb en ik weet zeker dat die dat niet leuk vindt dus dat mijn hart dan maar pech heeft. Lekker makkeljik om alles op je hart te schuiven.... sja mijn hart wou het, sorry. Naja, dat begreep ie dan wel een beetje, maar wat deed ik dan eigenlijk daar bij hem thuis?? Nou weuh... gewoon gezellig, gezelschap. Maar volgens hem was dat omdat ik eenzaam was en behoefte had aan liefde en aanraking, en dan bedoelde hij heus niet meteen sex ofzo. (en da’s ook zoiets, hij zegt wel steeds dingen als dat het niet om sex gaat, maar hij begint er wel steeds over en hij heeft het heel vaak over zijn prachtige exvriendinnetjes en de geweldige sex enzo... ik vond het steeds verdachter worden) Dus ik zei dat het volgens mij toch echt gewoon om gezelschap ging, ik ben niet eenzaam en ik kan heus wel een half jaar zonder sex maar ik vind het gewoon leuker om de avond met iemand anders door te brengen dan alleen, maar ik ben niet eenzaam. Na volgens hem was dat wel zo. Dus ik zei dat het niet zozeer eenzaam was, maar het is inderdaad wel zo dat je je soms misschien een beetje een buitenstaander voelt omdat er alleen maar rare mensen in Puttaparthi zijn. Dus toen vroeg ie of ik hem ook raar vond (ik gebruikte het woord ‘weird’), dus ik zei “Weuh... ja naja wel een beetje” En toen was ie beledigd. (en ik was nog aardig, een beetje raar, ik vind hem heuul raar) en toen vond ie ineens dat het misschien maar beter was als we elkaar niet meer zagen omdat ik niet open stond voor wat mijn hart vertelde en hij kon daar niet mee omgaan.
Ik moet zeggen, ik kon er niet om treuren. Maar na uiteindelijk nog wat verder babbelen was het dan toch wel weer okee en toen vond ie ineens dat ik hem maar eens een keer mee uit eten moest nemen en wanneer dat dan kon. Dus ik zei volgende week, maar hij had onthouden dat ik naar Bangalore ging en daar wist ie een of ander “Leela palace” waar je super kan eten maar het kost ook wel wat (goh leuk dat ik dan net mag betalen :-s). Maarja ik ben de beroerdste niet dus ik vond het wel best (ook juist omdat ik wel veel over dat Leela palace had gehoord, dus er wel graag een keer heen wilde). Nou dat vond ie wel een plan en toen ging ie Baba om hulp vragen. Da’s nogal apart, maar dit is dus blijkbaar ook zijn werk, hij is healer en dan kan ie Baba om hulp vragen, dus dan gaat ie stellingen opnoemen en als het niet klopt dan kan ie het niet normaal zeggen, dan gaat zijn stem kraken. Dus hij begon. “donderdag ga ik naar bangalore” “donderdag ga ik naar Bangalore op mijn motiuegh” Nee dus niet op zijn motor. “Okee, ik ga met de buiuegh, nee niet de bus, ik ga met de trein” ja “Ik ga samen met Willemijn met de trein” juist. “Ik ga savonds weer terug naar huiiuegh” nee?? “ik blijf voor de nacht in bangalore” Ik hou helemaal niet van overnachten in bangalore! “Ik deel een kamer met Willemijn” EUHH... MAG IK EVEN STOREN... I DON’T THINK SO!! “Naja okee dan niet, maar dan moet jij mijn kamer betalen omdat je niet samen op een kamer wil” Ehhh van mij hoef je niet te blijven slapen hoor!!, je mag gwoon weer naar huis ’s avonds! “Nee je hart zegt dat je wil dat ik bij je blijf.” Ja dat zal best, maar mijn hersenen zeggen dat je niet bnij me op een kamer slaapt!!
En hij heeft echt van alles geprobeerd om het anders te draaien, of ie misschien pas vrijdag zou komen, of dat ie toch maar met de motor kon, of een ander hotel, maar nee, Baba was het er niet mee eens, het was bij mij op de kamer. En niet gaan was ook geen optie. Nou lekker dan....
Toen bedacht ie dat ie het anders kon proberen. Door na te gaan waar dat gevoel uit mijn hart vandaan kwam. Kenden we elkaar misschien uit een ander leven... en donders, het was nog waar ook. Let op!!! 16 levens terug was ik met hem getrouwd, en we waren verhuisd vanuit europa naar Japan en ik heb sindsdien, in al die volgende levens nooit meer die intense liefde gevoeld die ik voor hem had. Maarrrrrr.... in een van de levens daarna was ik zijn vader en hij mijn dochter (in Mongolie ofzo) en toen voelde ik die liefde ook en ik had sexuele gevoelens maar daar kon ik niets mee want hij was mijn dochter, dus was ik gefrustreerd en agressief en daardoor ben ik me van mijn hart gaan distantieren en luister ik niet meer naar mijn hart maar alleen nog naar wat mijn gedachten me ingeven.
En nu in dit leven was ik het dus zat om zonder die liefde te zijn, dus ben ik op zoek gegaan in India en nu heb ik hem weer gevonden en DAAROM wil ik dus met hem op de kamer slapen..... IK DACHT HET NIET!! Maar de manier waarop dus dat hele verhaal naar boven kwam was door middel van stellingen van hem, met steeds die stem die halverwege stokt en een raar geluid maakt omdat het niet klopt. Echt te bizar voor woorden!!
Gelukkig konden we toen de negatieve karma (of iets in die richting, ik snap dat soort dingen niet zo goed) opheffen, dan moest ik hem nazeggen en daarin bood ik mijn excuses aan mijn dochter aan voor de manier waarop ik haar behandeld had ofzoiets. (is best moeilijk om te doen zonder keihard te gaan lachen.. hij wist ook wel dat ik lachte, maar kom op hee, ik weet dat hij het serieus bedoelt, maar het gaat mij allemaal iets te ver)
En dat hele gedoe kostte hem een uur (Terwijl ik vlak daarvoor had gezegd dat ik wel snel naar huis wilde omdat het al laat was) Uiteindelijk hebben we het er maar op gehouden dat we het er wat later nog wel over zouden hebben. Ende dag voor ik naar Bangalore ging heb ik hem maar een smsje gestuurd dat het me niet zo’n goed idee leek om met hem te gaan, ook al was het maar 1 dag, ik had daar echt geen zin in (en inmiddels had Anjalee zich aangeboden als travelbuddy en Anjalee is behoorlijk normaal en heel gezellig)