Liggend vervoer

Eindelijk weer eens een berichtje van mij. Dat was nog best lastig want Jan roept wel dat het mijn blog is dus als ik wil schrijven dat ik dat ook vooral moet doen, maar zodra het over mijn blog gaat zegt ie “zet je dit er wel in, en dit?” en die titel was dus ook zijn idee… naja dat wil ik dan nog wel voor hem doen.



Goed… Na de dag met de olifanten en de bullock cart (ik zal trouwens even een filmpje plaatsen van hoe je op een olifant komt – voor de rit hadden ze een mooie opstaphaven gebouwd –zodat ook oude mannen er van mee kunnen genieten :-p -, maar joost en ik zijn er ook een keer op de officiele manier op gestapt) zijn we gaan bambooraften.

‘s ochtends vroeg het wildlife centre in gegaan en daar begon de trip met een stuk hiken door het oerwoud. Dat was al heel gaaf, je hebt echt een oerwuod gevoel, met al die grote bomen en struiken en op de achtergrond typische oerwoudgeluiden, het geschreeuw van apen, tjilpende vogels en rochelende indiers (ah nee, da’s flauw, de gids rochelde af en toe wel maar ik heb nog nooit iemand zo subtiel horen rochelen)

Na een stuk lopen kwamen we bij de bamboe vlotten aan, waar we een errug relaxt stukje gevaren hebben over het kunstmatige meer. 130 jaar geleden hebben ze een dam gebouwd en de boel onder laten lopen, met als resultaat dat er overal dode stukken boom uit het water steken, heel mooi gezicht.

Halverwege begon het ineens te regenen. Nou had ik van mijn moeder op de dag van vetrek nog een heel mooi lichtgewicht regenjasje gekregen, maar ik was mijn laatste dag in Enumulapalli een beetje laat met inpakken, dus ik wilde nog een deel doen NA mijn feestje… wist ik veel dat de jongens tot half 12 zouden blijven, en wist ik veel dat de taxi anderhalf uur te vroeg voor de deur zou staan, en al was het een non-alcohol feestje, ik was straalbezopen… en toen dacht ik heel slim “dat jasje heb ik deze 5 maanden nog niet nodig gehad, dan zal ik het nu ook wel niet nodig hebben”….. afijn, ik had dus geen regenjas (en het zelfde verhaal gaat voor de paraplu – ligt in Enumulapalli), dus ik werd een beetje nat… gelukkig was het een kort buitje, dus uiteindelijk viel het mee.

Daarna nog een stuk gehiked, met als resultaat een bison en wat wilde varkens, en een tijgerpoot afdruk en krab-sporen op de boom, en daarna weer terug.

Toen we thuis aankwamen hadden we toch allemaal wel een beetje rode wangetjes…. En mijn liter fles zonnebrand en aftersun…. Liggen nog in Enumulapalli – ik had het daar namelijk ook niet nodig gehad de afgelopen 5 maanden. Zelfde geldt voor mijn hoedje.


De volgende dag zijn we met de taxi naar Kotayam gegaan (omdat dat nogal een lange rit met een volle bus is en met 3 rugzakken is dat gewoon niet praktisch) en vanaf daar wilden we met de trein naar Varkala. Dan moesten we wel 2 uur op de trein wachten, maar okeej... uiteindelijk had ie nog een uur vertraging en bleek ie stampens vol te zitten, waardoor we uiteindelijk op de bovenbedden van de sleeperclass terecht kwamen wat Jan dus een hele ervaring opzich vond - vandaar ook de titel (ik had het al eerder meegemaakt en vind het eigenlijk wel praktisch, je kan niet echt zitten, maar je hebt wel je eigen plekje)

En nu zijn we in Varkala... weer aan het strand. Echt heerlijk hier, een klein dorpje op een klif, met ontzettend lekker eten en een klein strandje beneden.... ik kan alleen niet zwemmen want ik heb mijn bikini in Enumulapalli laten liggen omdat ik die de afgelopen 5 maanden ook niet nodig heb gehad...... (hmmm... misschien is het een goed idee om volgende keer mijn tas in te pakken als ik nuchter ben....)

Wat trouwens ook wel leuk is, tot nu toe heeft elk stadje/dorpje zijn eigen kwaliteiten:
* Mamalapuram had zijn vissersbootjes
* Madurai had zijn kleermakertjes
* Kumily rook helemaal naar kokosolie en kardamom
* Varkala heeft een mooie klif en d'r lopen overal hippies
* Trichy is goor, stinkt en je wil er zo snel mogelijk weer weg (ohja en ze hebben een tempel waar je 30 roepie voor je camera moet betalen en vervolgens mag je er niet in omdat je geen hindoe bent - en de buitenkant was niet echt fascinerend)