Plaskater, normaal in Nederland, probleem in India
Door: Pukkestuk
Blijf op de hoogte en volg Willemijn
04 Augustus 2008 | India, Puttaparthi
Het was natuurlijk vragen om moeilijkheden door mijn vorige titel slapeloze nachten te noemen terwijl het er maar 1 was. Dus hebben de hogere machten ervoor gezorgd dat ik er gewoon nog een kreeg.
Om 10 uur savonds kreeg ik een smsje van een van de oude mederwerksters die op de kat van een vriendin paste die al 2 dagen niet had geplast. Dat is een probleem dat in nederland best veel voorkomt bij katers en opzich ook vrij eenvoudig op te lossen door een cathetertje in de penis te schuiven en het opgehoopte gruis weg te spoelen en daarna een ander dieet geven, maar het is wel belangrijk dat er snel gehandeld wordt want de blaas blijft vollopen en als de druk zo hoog wordt kunnen de nieren beschadigd raken, dus ik had gezegd dat het toch wel beter was als ze meteen maar naar de kliniek kwam in plaats van te wachten tot de volgende ochtend. Naja eerst moest ze nog vervoer zien te regelen dus uiteindelijk was ze er om 11 uur, samen met een Indiase vriend “Noor” van 23.
Goed, een vrij makkelijk probleem in nederland dus... maar dit is India. Het eerste probleem was al dat die kat niet zo lief was en opzich kon ik hem wel pakken, maar ik kon niet pakken en prikken en de anderen waren niet zo’n ster in beide, dus het duurde al een uur voordat het beestje eindelijk sliep. Dat is dan inclusief “inwerktijd”, wat al interessant opzich was. De kat begon na een minuut of 15 duidelijk in te zakken, maar zodra we het mandje opendeden of hem aankeken begon ie toch nog te brommen. Dus nog wat langer wachten en het licht dimmen, na een minuut of 2 wilde ik weer kijken maar toen zei Noor dat ik moest wachten want zijn gevoel vertelde dat :-s Maar goed, ik ben eigenwijs... en de dierenarts NB!!... dus heb de kat uit het mandje geplukt en hij bromde wel iets, maar na een handdoek over zijn hoofd werd ie rustig.
Maar toen het volgende probleem... catheteriseren... er waren wel catheters, maar de kleinste was zo ongeveer net zo groot als de hele penis van die kat, dus dat zou niet gaan passen. Dan maar proberen het gruis los te masseren, daar sta je dan met een beetje glijmiddel tussen duim en wijsvinger de penis van en kat te masseren (een penis van een kat is ongeveer 1 cm lang, dus stelt weinig voor) maar ook dat werkte niet.
Toen kwamen we op het idee om een stuk stevig hechtdraad te gebruiken om de plug los te duwen, dat is redelijk stevig, maar toch ook wel een beetje flexibel...... leuk idee.. maar ook geen succes.
Opeens leek de vrouw een goed idee te hebben (ze trok een aha-gezicht en zei geloof ik ook “aha!!”), ze pakte haar mobiel uit haar zak en begon druk naar een nummer te zoeken en te bellen. Toen kwam er een hoop gebabbel in het frans, waar ik helaas niet veel uit op kon maken, maar ik hoopte toch op zijn minst dat ze iemand had gevonden die aan kleine katten-cathetertjes kon komen. Na een minuut of 5 hing ze op met een grijns op haar gezicht... dus ik keek haar hoopvol aan... en??... “Yes, zet waz my friend from France, she will pray for uz”.... verder niets!.....*zucht*... fijn al die zweverige types hier :-s
Naja het enige idee wat ik toen nog had was om een naald te gebruiken, dat heeft namelijk het zelfde voordeel van een catheter, dat je er water door kan spuiten om stukjes los te spoelen... het GROOOTE nadeel is da een naald stug is en niet te vergeten loeischerp. Maar ook daar hadden we wat op bedacht... we knipten het puntje eraf en vervolgens slepen we de scherpe randjes wat bij langs de tegels van de muur. (en daarna nog even ontsmetten met alcohol)
Heel voorzichtig heb ik geprobeerd die naald in de penis te duwen, en bij de 3e poging, met veel spoelen, kwam hij tot de volle lengte van de naald erin (maar dat is nog steeds veeeel te kort) Dit alles werd onder de aanmoediging van Noor gedaan “Yes.... That’s it... Yes!... Push.....Push....Yes” Man het leek wel of ie een bevalling stond te assisteren en zelfs dan had ik het irritant gevonden!! En ik denk tijdens de hele 2 uur dat we hebben staan knutselen is ie wel 5 keer over zijn gevoel begonnen dat ie dacht dat we iets beter wel of niet konden doen omdat zijn gevoel dat zij en hij pakte de hele tijd dingen uit mijn handen, ik kreeg bijna de neiging om te vragen of ie niet gezellig buiten kon gaan staan met zijn gevoel. Maar goed het was vast allemaal goed bedoeld.
Aangezien de naald niet verder kon maar er nog steeds geen urine kwam heb ik uiteindelijk de blaas maar gepuncteerd (grote NO in India, ik had laatst een hondenblaas gepuncteerd en daar had ik flink voor op mijn kop gekregen omdat India een goor land is, dus dat mocht ik niet doen... maar goed, ik kon nu niet anders) en zou ik de volgende ochtend wel aan Clementien vragen of zij nog ideeen had.
Uiteindelijk was ik om 1 uur thuis, en werd ik nog vrolijk wakkergebeld om 2 uur snachts door MARTIJN (naja, hij is niet de eerste... he, vriendje turk) en om 6 uur werd ik weer wakker.... en dit keer had ik echt slecht geslapen, en ik had wel 3 keer gedroomd dat de kat geplast had, dus ik werd even blij wakker tot ik me realiseede dat ik het gedroomd had.
Toen ik op de kliniek kwam ben ik meteen bij de kat gaan kijken, uberhaupt om te kijken of ie wel uit de narcose was gekomen, maar hij zat al weer vrolijk te blazen en brommen en nog beter... hij had geplast!!! Dus die gaat ook weer naar huis (het probleem is dat het makkelijk terug kan komen als er geen dieet veranderingen komen, en dit is india, dus ik betwijfel het)
De hond met de bloeding had vandaag lichte verhoging... daar was ik al bang voor, dus we hebben er een ander antibioticum bij gegeven en smiddags was die ook weer normaal..pfieuw.... en nu mag het van mij wel een tijdje rustig blijven, ik heb genoeg stress gehad de afgelopen tijd!
(nog steeds geen foto’s want zit op de kliniek en die computer is zo traag, da’s echt te treurig voor woorden)
Om 10 uur savonds kreeg ik een smsje van een van de oude mederwerksters die op de kat van een vriendin paste die al 2 dagen niet had geplast. Dat is een probleem dat in nederland best veel voorkomt bij katers en opzich ook vrij eenvoudig op te lossen door een cathetertje in de penis te schuiven en het opgehoopte gruis weg te spoelen en daarna een ander dieet geven, maar het is wel belangrijk dat er snel gehandeld wordt want de blaas blijft vollopen en als de druk zo hoog wordt kunnen de nieren beschadigd raken, dus ik had gezegd dat het toch wel beter was als ze meteen maar naar de kliniek kwam in plaats van te wachten tot de volgende ochtend. Naja eerst moest ze nog vervoer zien te regelen dus uiteindelijk was ze er om 11 uur, samen met een Indiase vriend “Noor” van 23.
Goed, een vrij makkelijk probleem in nederland dus... maar dit is India. Het eerste probleem was al dat die kat niet zo lief was en opzich kon ik hem wel pakken, maar ik kon niet pakken en prikken en de anderen waren niet zo’n ster in beide, dus het duurde al een uur voordat het beestje eindelijk sliep. Dat is dan inclusief “inwerktijd”, wat al interessant opzich was. De kat begon na een minuut of 15 duidelijk in te zakken, maar zodra we het mandje opendeden of hem aankeken begon ie toch nog te brommen. Dus nog wat langer wachten en het licht dimmen, na een minuut of 2 wilde ik weer kijken maar toen zei Noor dat ik moest wachten want zijn gevoel vertelde dat :-s Maar goed, ik ben eigenwijs... en de dierenarts NB!!... dus heb de kat uit het mandje geplukt en hij bromde wel iets, maar na een handdoek over zijn hoofd werd ie rustig.
Maar toen het volgende probleem... catheteriseren... er waren wel catheters, maar de kleinste was zo ongeveer net zo groot als de hele penis van die kat, dus dat zou niet gaan passen. Dan maar proberen het gruis los te masseren, daar sta je dan met een beetje glijmiddel tussen duim en wijsvinger de penis van en kat te masseren (een penis van een kat is ongeveer 1 cm lang, dus stelt weinig voor) maar ook dat werkte niet.
Toen kwamen we op het idee om een stuk stevig hechtdraad te gebruiken om de plug los te duwen, dat is redelijk stevig, maar toch ook wel een beetje flexibel...... leuk idee.. maar ook geen succes.
Opeens leek de vrouw een goed idee te hebben (ze trok een aha-gezicht en zei geloof ik ook “aha!!”), ze pakte haar mobiel uit haar zak en begon druk naar een nummer te zoeken en te bellen. Toen kwam er een hoop gebabbel in het frans, waar ik helaas niet veel uit op kon maken, maar ik hoopte toch op zijn minst dat ze iemand had gevonden die aan kleine katten-cathetertjes kon komen. Na een minuut of 5 hing ze op met een grijns op haar gezicht... dus ik keek haar hoopvol aan... en??... “Yes, zet waz my friend from France, she will pray for uz”.... verder niets!.....*zucht*... fijn al die zweverige types hier :-s
Naja het enige idee wat ik toen nog had was om een naald te gebruiken, dat heeft namelijk het zelfde voordeel van een catheter, dat je er water door kan spuiten om stukjes los te spoelen... het GROOOTE nadeel is da een naald stug is en niet te vergeten loeischerp. Maar ook daar hadden we wat op bedacht... we knipten het puntje eraf en vervolgens slepen we de scherpe randjes wat bij langs de tegels van de muur. (en daarna nog even ontsmetten met alcohol)
Heel voorzichtig heb ik geprobeerd die naald in de penis te duwen, en bij de 3e poging, met veel spoelen, kwam hij tot de volle lengte van de naald erin (maar dat is nog steeds veeeel te kort) Dit alles werd onder de aanmoediging van Noor gedaan “Yes.... That’s it... Yes!... Push.....Push....Yes” Man het leek wel of ie een bevalling stond te assisteren en zelfs dan had ik het irritant gevonden!! En ik denk tijdens de hele 2 uur dat we hebben staan knutselen is ie wel 5 keer over zijn gevoel begonnen dat ie dacht dat we iets beter wel of niet konden doen omdat zijn gevoel dat zij en hij pakte de hele tijd dingen uit mijn handen, ik kreeg bijna de neiging om te vragen of ie niet gezellig buiten kon gaan staan met zijn gevoel. Maar goed het was vast allemaal goed bedoeld.
Aangezien de naald niet verder kon maar er nog steeds geen urine kwam heb ik uiteindelijk de blaas maar gepuncteerd (grote NO in India, ik had laatst een hondenblaas gepuncteerd en daar had ik flink voor op mijn kop gekregen omdat India een goor land is, dus dat mocht ik niet doen... maar goed, ik kon nu niet anders) en zou ik de volgende ochtend wel aan Clementien vragen of zij nog ideeen had.
Uiteindelijk was ik om 1 uur thuis, en werd ik nog vrolijk wakkergebeld om 2 uur snachts door MARTIJN (naja, hij is niet de eerste... he, vriendje turk) en om 6 uur werd ik weer wakker.... en dit keer had ik echt slecht geslapen, en ik had wel 3 keer gedroomd dat de kat geplast had, dus ik werd even blij wakker tot ik me realiseede dat ik het gedroomd had.
Toen ik op de kliniek kwam ben ik meteen bij de kat gaan kijken, uberhaupt om te kijken of ie wel uit de narcose was gekomen, maar hij zat al weer vrolijk te blazen en brommen en nog beter... hij had geplast!!! Dus die gaat ook weer naar huis (het probleem is dat het makkelijk terug kan komen als er geen dieet veranderingen komen, en dit is india, dus ik betwijfel het)
De hond met de bloeding had vandaag lichte verhoging... daar was ik al bang voor, dus we hebben er een ander antibioticum bij gegeven en smiddags was die ook weer normaal..pfieuw.... en nu mag het van mij wel een tijdje rustig blijven, ik heb genoeg stress gehad de afgelopen tijd!
(nog steeds geen foto’s want zit op de kliniek en die computer is zo traag, da’s echt te treurig voor woorden)
-
04 Augustus 2008 - 18:46
José:
Hé.... ik ben de eerste!!
Wat een verhaal zeg!!
Het is net of je een spannend boek zit te lezen. Wat kun je het toch sappig vertellen, hartstikke leuk.
Het is wel zwaar hè als je te weinig nachtrust krijgt.
Nou, zet 'm op en tot volgende keer.
Groetjes -
05 Augustus 2008 - 17:09
Annemarie:
hoi Willemijn. Je leert aardig improviseren als dierenarts in India! Ik heb ook een aantal foto's bekeken: ziet er allemaal heel exotisch uit. Ik ga nu met Daphne oefenen op haar éénwieler. Zij erop en ik ernaast uiteraard. Groetjes en het ga je goed. Annemarie -
05 Augustus 2008 - 19:03
Juan:
We yitten even bij Angelica in Bern (heel veemd toetsenbod trouwens) en kunnen je verhalen lezen. We yijn trots op je. Mijn rug gaat al en stuk beter, vandaag weer een wandeling van vier uur gemaakt. Binnenkort proberen we even te bellen. Liefs. -
06 Augustus 2008 - 15:31
Annemieke:
ha, Willemijn,wat een spannende verhalen heb je,heel afwisselend bestaan daar ,hoor. Ik had van de week ook al geschreven,maar dat kwam niet aan. Weer proberen maar.Renske moet nu langzamerhand bij je zijn,of duurt dat nog ? ik hoor het wel en blijf in ieder geval je berichten volgen.groeten van E. en A. -
09 Augustus 2008 - 05:43
Renske:
Heyy Willemijn,
Ik zit nu op de trein te wachten en ben over een paar uur bij je (als het goed is, je weet maar nooit ;-)). Kan niet wachten al je verhalen 'live' te kunnen bezichtingen!!
X renske -
10 Augustus 2008 - 21:41
Tjeerd:
W! we hebben weer een nieuwe huisgenoot. Martijn heeft zijn kamer opgezegd. Nu is het gemelk dus afgelopen ;) Goed om te lezen dat je die Indiers onder de duim hebt en toch nog af en toe een piemel in je handen hebt haha.
Dikke kus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
