De reis
Door: Pukkestuk
Blijf op de hoogte en volg Willemijn
05 Juli 2008 | India, Puttaparthi
Sorry voor de wat vertraagde berichtgeving. Om te internetten is het het handigst om naar het stadje te gaan en daar een internetcafé op te zoeken maar ik vind het voor Mildred zo lullig als ze moet wachten tot ik mijn hele verhaal heb gedaan. (Mildred is het meisje wat hiervoor een half jaar op de kliniek heeft gewerkt en zij gaat 10 juli weg)
Ik zal maar gewoon bij het begin beginnen :-)
Mijn eerste vlucht was naar Londen met KLM dus dat moest wel goed komen. Ik had de dag voor vertrek nog samen met mijn moeder zo’n klein koffertje op wieltjes gekocht om als handbagage mee te nemen, maar toen ik in het vliegtuig kwam was er geen plek voor mijn koffertje meer, dus heeft de stewardess hem in een van de koelvakken achterin het vliegtuig gezet:-p
Normaal vlieg ik tussen Nederland en Engeland altijd met Easyjet, en bij de KLM zijn ze toch een stuk klantvriendelijker maar volgens mij had de piloot zijn zoontje achter het stuur gezet, want de start en landing waren best hobbelig. Bij de landing probeerden ze het nog te verdoezelen door te zeggen dat we last hadden van side-wind-turbulence, maar volgens mij waaide het niet eens!!
Ik hoopte in Londen nog een soort van thuis-gevoel te hebben, maar ook dat viel erg tegen, want ik moest natuurlijk naar de terminal voor verre vluchten, dus er liep van alles rond met tulbanden, gewaden en zelfs een enkele burka. En het rijden met zo’n handbagage koffertje vereist ook nog wel wat oefening!! Ik heb op Heathrow 2chinese dames aangereden. Naja die eerste was niet echt mijn fout, zij stak gewoon haar voet onder mijn wiel, maar die tweede dacht ik wel even voorlangs te schieten, maar ik was even vergeten dat dat karretje er nog achteraankwam… ben maar snel doorgelopen want ze keken best boos.
Het vliegtuig naar India was echt mooi, en het rook ook echt een beetje oosters (later bleek dit een luchtje te zijn wat ze voor aankomst door het hele vliegtuig sprayen om ziektekiemen te doden enzo :-p). Verder had ik mijn eigen tv-schermpje met keuze uit films, muziek en spelletjes (ik heb uiteindelijk 2 films half gezien en verder heb ik geslapen) en ik kreeg een kussen en een deken. In eerste instantie dacht ik dat die deken als blusdeken moest fungeren aangezien ze de temperatuur al hadden aangepast aan Indiase begrippen, maar na een tijdje werd het toch wat koeler en was die deken toch wel lekker.
Ik zat naast een wat ouder Indiaas stel en die waren ook wel okeej. Behalve dan dat die man bij het instappen al een goed staaltje hoe-hou-ik-die-buitenlander-voor-de-gek liet zien. Ik wilde namelijk mijn rolkoffertje in het bovenvak gooien, maar ik legde hem dwars omdat ik dacht dat ie anders niet zou passen en toen kwam mijn buurman met zijn rolkoffer ernaast, maar die paste dan niet meer dwars dus legde hij hem recht en toen gebaarde hij dat ik dat ook wel kon doen (nou dan zal het wel passen zo…) dus deed ik dat, legt ie vervolgens zijn eigen koffer dwars met zo’n grote grijns op zijn gezicht. (uiteindelijk pasten ze wel gewoon recht, dus het maakte uiteindelijk niet uit, maar toch) Meteen al toen we goed en wel in het vliegtuig zaten kregen we een warm vochtig lapje. En vlak daarna een “menukaart”… we stonden nog gewoon bij de terminal, maar ik begon inmiddels aardig honger te krijgen want het was 22.45 nederlandse tijd. Vervolgens kwam er een tijd niets meer, dus viel ik in slaap, pas om 1.15 nederlandse tijd werd ik waker gemaakt om te eten:-s
’s Ochtends kwamen we aan in Bombay, dat was eigenlijk mijn grootste angst, ineens in een vreemd land, en ze willen in India dat je zelf je koffer het land binnendraagt dus ik had 3 uur de tijd om mijn koffer van de band te halen, door de douane te gaan, koffer weer in te checken, transfer met een bus naar het nationale vliegveld en daar weer door de security-check. Maar het vliegtuig was een uur later en bij die 3 uur zat ook de half uur boarding tijd voor het laatste vliegtuig, dus uiteindelijk bleek het maar anderhalf uur te zijn. Toen ik uitstapte op Bombay stapte ik echt in zo’n deken van zwembad-warmte. Warm en klam en de lucht van een kast vol bowlingschoenen. Toen heb ik vervolgens een hele tijd op mijn tas staan wachten… dus de stress bouwde wel op, maar gelukkig kwam ie na een half uur(!!). Bij de douane moest ik paspoort en visum nummers en geldigheid invullen en wanneer ik weer het land uit zou gaan. Aangezien op dit moment mijn visum korter is dan mijn verblijf heb ik over mijn verblijfsduur maar gelogen om geen gezeur te krijgen. Daarna moest ik mijn tas weer inchecken. Dat is net als in Nederland, gewoon een loketje met een weegschaal ernaast, alleen de lopende band ontbreekt, dus achter het loketje stapelt iemand alles weer op zo’n duw karretje, maar dan is het in ieder geval mijn probleem niet meer. Daarna werden we in een busje gepropt naar het nationale vliegveld (gewoon binnen het luchthaven terrein, maar zelfs daar is het verkeer chaotisch, want we reden bijna een trekker aan) en uiteindelijk kwam ik mooi op tijd in het vliegtuig. Het was een mooi vliegtuig hoor, alleen in plaats van zwemvesten moest je hier in geval van een waterlanding de zitting van je stoel slopen en je daar aan vastklampen :-D
En toen kwam ik in Bangalore aan, dat vliegveld is net nieuw en echt super mooi. En buiten stond een lekker windje, het leek net een strand vakantie, zon, windje en palmbomen. En ik zag meteen mijn taxichauffeur met een bordje “Willemijn, Karuna” dus dat ging ook allemaal soepel. Maar de rit was wel weer een ervaring op zich. Er geldt in India namelijk maar 1 verkeersregel en die is “ikke mag eerst”. En dan hangt het van je voertuig af in hoeverre je die regel kan doordrijven want als je in een Riksja zit en er komt een bus aan zal je toch echt aan de kant moeten (en die bus remt ook echt niet af), maar dit was een mooie snelle auto dus werden er flink wat bussen, riksja’s en stierenkarren ingehaald. Een knipperlicht kennen ze hier ook niet, althans, ik heb er tot nu toe 3 keer een auto met zijn knipperlicht aan gezien, maar alle 3 sloegen ze niet af ofzo, het zal een foutje zijn geweest. Inhalen, afslaan, ALLES wordt onder druk getoeter gedaan. Maar het werkt wel!
In het begin hadden we een dubbele rijbaan. Dan kan je dus kiezen, je rijdt of links, of rechts… of in het midden. En inhalen doe je net zo, links, rechts of er tussendoor. Het scheelt dat die Indiërs zelf ervaring hebben met het verkeer, dus al gauw had ik maar gewoon vertrouwen in de chauffeur, meer kan je toch niet doen. 2 uur later kwam ik bij het huisje aan. Nog helemaal heel en alle bagage nog bij me, alleen een beetje moe.
Binnenkort meer...
En over een weekje ben ik ook gewoon telefonisch bereikbaar, maar dat zal ik hier dan ook opzetten.
Ik zal maar gewoon bij het begin beginnen :-)
Mijn eerste vlucht was naar Londen met KLM dus dat moest wel goed komen. Ik had de dag voor vertrek nog samen met mijn moeder zo’n klein koffertje op wieltjes gekocht om als handbagage mee te nemen, maar toen ik in het vliegtuig kwam was er geen plek voor mijn koffertje meer, dus heeft de stewardess hem in een van de koelvakken achterin het vliegtuig gezet:-p
Normaal vlieg ik tussen Nederland en Engeland altijd met Easyjet, en bij de KLM zijn ze toch een stuk klantvriendelijker maar volgens mij had de piloot zijn zoontje achter het stuur gezet, want de start en landing waren best hobbelig. Bij de landing probeerden ze het nog te verdoezelen door te zeggen dat we last hadden van side-wind-turbulence, maar volgens mij waaide het niet eens!!
Ik hoopte in Londen nog een soort van thuis-gevoel te hebben, maar ook dat viel erg tegen, want ik moest natuurlijk naar de terminal voor verre vluchten, dus er liep van alles rond met tulbanden, gewaden en zelfs een enkele burka. En het rijden met zo’n handbagage koffertje vereist ook nog wel wat oefening!! Ik heb op Heathrow 2chinese dames aangereden. Naja die eerste was niet echt mijn fout, zij stak gewoon haar voet onder mijn wiel, maar die tweede dacht ik wel even voorlangs te schieten, maar ik was even vergeten dat dat karretje er nog achteraankwam… ben maar snel doorgelopen want ze keken best boos.
Het vliegtuig naar India was echt mooi, en het rook ook echt een beetje oosters (later bleek dit een luchtje te zijn wat ze voor aankomst door het hele vliegtuig sprayen om ziektekiemen te doden enzo :-p). Verder had ik mijn eigen tv-schermpje met keuze uit films, muziek en spelletjes (ik heb uiteindelijk 2 films half gezien en verder heb ik geslapen) en ik kreeg een kussen en een deken. In eerste instantie dacht ik dat die deken als blusdeken moest fungeren aangezien ze de temperatuur al hadden aangepast aan Indiase begrippen, maar na een tijdje werd het toch wat koeler en was die deken toch wel lekker.
Ik zat naast een wat ouder Indiaas stel en die waren ook wel okeej. Behalve dan dat die man bij het instappen al een goed staaltje hoe-hou-ik-die-buitenlander-voor-de-gek liet zien. Ik wilde namelijk mijn rolkoffertje in het bovenvak gooien, maar ik legde hem dwars omdat ik dacht dat ie anders niet zou passen en toen kwam mijn buurman met zijn rolkoffer ernaast, maar die paste dan niet meer dwars dus legde hij hem recht en toen gebaarde hij dat ik dat ook wel kon doen (nou dan zal het wel passen zo…) dus deed ik dat, legt ie vervolgens zijn eigen koffer dwars met zo’n grote grijns op zijn gezicht. (uiteindelijk pasten ze wel gewoon recht, dus het maakte uiteindelijk niet uit, maar toch) Meteen al toen we goed en wel in het vliegtuig zaten kregen we een warm vochtig lapje. En vlak daarna een “menukaart”… we stonden nog gewoon bij de terminal, maar ik begon inmiddels aardig honger te krijgen want het was 22.45 nederlandse tijd. Vervolgens kwam er een tijd niets meer, dus viel ik in slaap, pas om 1.15 nederlandse tijd werd ik waker gemaakt om te eten:-s
’s Ochtends kwamen we aan in Bombay, dat was eigenlijk mijn grootste angst, ineens in een vreemd land, en ze willen in India dat je zelf je koffer het land binnendraagt dus ik had 3 uur de tijd om mijn koffer van de band te halen, door de douane te gaan, koffer weer in te checken, transfer met een bus naar het nationale vliegveld en daar weer door de security-check. Maar het vliegtuig was een uur later en bij die 3 uur zat ook de half uur boarding tijd voor het laatste vliegtuig, dus uiteindelijk bleek het maar anderhalf uur te zijn. Toen ik uitstapte op Bombay stapte ik echt in zo’n deken van zwembad-warmte. Warm en klam en de lucht van een kast vol bowlingschoenen. Toen heb ik vervolgens een hele tijd op mijn tas staan wachten… dus de stress bouwde wel op, maar gelukkig kwam ie na een half uur(!!). Bij de douane moest ik paspoort en visum nummers en geldigheid invullen en wanneer ik weer het land uit zou gaan. Aangezien op dit moment mijn visum korter is dan mijn verblijf heb ik over mijn verblijfsduur maar gelogen om geen gezeur te krijgen. Daarna moest ik mijn tas weer inchecken. Dat is net als in Nederland, gewoon een loketje met een weegschaal ernaast, alleen de lopende band ontbreekt, dus achter het loketje stapelt iemand alles weer op zo’n duw karretje, maar dan is het in ieder geval mijn probleem niet meer. Daarna werden we in een busje gepropt naar het nationale vliegveld (gewoon binnen het luchthaven terrein, maar zelfs daar is het verkeer chaotisch, want we reden bijna een trekker aan) en uiteindelijk kwam ik mooi op tijd in het vliegtuig. Het was een mooi vliegtuig hoor, alleen in plaats van zwemvesten moest je hier in geval van een waterlanding de zitting van je stoel slopen en je daar aan vastklampen :-D
En toen kwam ik in Bangalore aan, dat vliegveld is net nieuw en echt super mooi. En buiten stond een lekker windje, het leek net een strand vakantie, zon, windje en palmbomen. En ik zag meteen mijn taxichauffeur met een bordje “Willemijn, Karuna” dus dat ging ook allemaal soepel. Maar de rit was wel weer een ervaring op zich. Er geldt in India namelijk maar 1 verkeersregel en die is “ikke mag eerst”. En dan hangt het van je voertuig af in hoeverre je die regel kan doordrijven want als je in een Riksja zit en er komt een bus aan zal je toch echt aan de kant moeten (en die bus remt ook echt niet af), maar dit was een mooie snelle auto dus werden er flink wat bussen, riksja’s en stierenkarren ingehaald. Een knipperlicht kennen ze hier ook niet, althans, ik heb er tot nu toe 3 keer een auto met zijn knipperlicht aan gezien, maar alle 3 sloegen ze niet af ofzo, het zal een foutje zijn geweest. Inhalen, afslaan, ALLES wordt onder druk getoeter gedaan. Maar het werkt wel!
In het begin hadden we een dubbele rijbaan. Dan kan je dus kiezen, je rijdt of links, of rechts… of in het midden. En inhalen doe je net zo, links, rechts of er tussendoor. Het scheelt dat die Indiërs zelf ervaring hebben met het verkeer, dus al gauw had ik maar gewoon vertrouwen in de chauffeur, meer kan je toch niet doen. 2 uur later kwam ik bij het huisje aan. Nog helemaal heel en alle bagage nog bij me, alleen een beetje moe.
Binnenkort meer...
En over een weekje ben ik ook gewoon telefonisch bereikbaar, maar dat zal ik hier dan ook opzetten.
-
05 Juli 2008 - 15:17
Mads:
Hoe ruikt een kast vol bowlingschoenen?:-P -
05 Juli 2008 - 15:55
Remmert & Tatiana:
Leuk verhaal! Spannend hoor, zo'n reis! Gelukkig is alles goed gegaan :-) We zijn benieuwd naar het volgende verhaal! Ben je al begonnen met werken of eerst nog rustig aan?
Hier in ieder geval alles goed, vanavond gezellig BBQen bij Judith en Ulvrin; alleen jammer dat het vanmiddag mooi weer was en nu natuurlijk weer regent haha...
groetjes -
05 Juli 2008 - 18:37
Tineke:
Genoten van je verhaal.In mijn uppie zitten lachen in mijn huisje.Fijn dat je ,ondanks alles,goed bent aangekomen.
groetjes -
05 Juli 2008 - 23:57
Greppeldel:
Leuk om te lezen en zo ken ik je weer :-)
Maar hoe is het met de diertjes, beetje in goede staat? Zien ze er net zo uit als bij ons??
En hoe is het eten?
Toedels -
07 Juli 2008 - 18:38
Mariska:
Ha, mooi dat je veilig bent aangekomen. Ik ben benieuwd naar je volgende verhalen! -
09 Juli 2008 - 13:23
José:
Wat een ervaringen zeg!
Ik kan me voorstellen dat je zo wel leert in alle omstandigheden het hoofd koel te houden.
Zet 'm op meid. Ben benieuwd naar je volgende verslag.
Liefs, José -
09 Juli 2008 - 13:38
De Turk:
Hey kuikentje, nou eindelijk toch goed aangekomen. Je kan die gasten daar ook wel leren rijden he.
De Turk -
10 Juli 2008 - 19:17
Joost:
Ja, die indiërs zijn net marokkanen, maar ik begin al aardig te integreren, gebruik ook geen knipperlichten meer , en die witte streep moet je ongeveer in het midden van je auto houden, maar dan komt alles goed... op af en toe een bekeuring na :D. Maar mooi dat t allemaal goed is gegaan met je bagage. Als je dr eenmaal bent valt t wel mee toch?
Nou ik ga maar weer eens aan de couscous met schapenhersenen!
groeten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
