Puttaparthi

Even 2 berichten in 1x, heb niet zoveel internet tijd, maar straks als ik alleen achterblijf komt er wel meer tijd :-(

‘savonds als we klaar zijn met werken gaan we eerst even douchen en over het algemeen gaan we dan naar Puttaparthi toe om te eten. Aangezien je voor 60 cent pp al gewoon een goeie maaltijd hebt en het samen ook wel gezellig is om ergens te gaan eten.
Om er te komen kun je 5 minuten met de riksja (het is ongeveer 2 km denk ik) of op de fiets. We hebben hier 2 flitsende fietsen staan, mountainbikes. Dus na en paar keer met de riksja te zijn geweest stelde Mildred voor om het eens op de fiets te wagen. Nou, ik hou wel van fietsen en die fietsen zagen er van een afstandje best degelijk uit. Schijn bedriegt! Iets kan best een mountainbike heten, dat wil dus niet zeggen dat het een goeie fiets is. De fietsen zijn net zo degelijk als het anti-diefstal-systeem wat er op zit (zie foto :-p) Eerst de ene fiets geprobeerd, ik ging zitten en het zadel kiepte naar achter, maar volgens Mildred kon je dat al fietsend wel weer recht krijgen. En dan was het stuur ook nog heel raar, dus na 20 meter lag ik al bijna in een berg afval en zijn we van fiets gewisseld. Ook de tweede fiets was vergt wat vaardigheid, er zit supersonische schokbreking in het stuur, dus als je het vastpakt zak je eerst een stuk naar beneden. Deze fiets ging me wel een stuk beter af (het enige nadeel is dat de banden steeds leeg zijn na 1 dag en hij al 3 keer naar de bandenplakker is gebracht, maar die beweert dat er geen gat in zit :-s)
Maar er is ook nog het comfort van de riksja (tenzij de bestuurder gedronken heeft… dan krijg je ineens rare hobbelige zandpaadjes, maar wel een gezellige rit :-D)
De kosten per rit verschillen tussen de 10 en de 40 roepie (20-80ct) In eerste instantie vroegen we altijd wat ze er voor wilden hebben, inmiddels zijn we van tactiek veranderd door gewoon 15 roepie te bieden (10 is voor een buitenlander eigenlijk te laag) en meestal vinden ze dat goed of wordt het 20. Het leuke van de riksja is dat je voor de afstand betaald, dus voor 1 persoon is 15 roepie, maar weet je 8 personen in een riksja te proppen is dat ook 15 roepie (en die zie je dus wel eens langskomen… vraag me af of het goed voor de riksja is)

Puttaparthi is een stadje met 1 grote winkel straat die een paar kleinere zijstraatjes heeft. (ook dat is in het begin heel indrukwekkend, probeer daar maar eens te vinden wat je zoekt, elke 2 meter zit een ander winkeltje, dus in het begin is het heel lastig onthouden wat nou waar zit) Verder is er een Ashram, dat is een ehhh… naja een soort ommuurde leefgemeenschap voor alle mensen die Sai Baba fan zijn. En dat is ook echt gigantisch, je kan er wel zo in (moet je een sjaal om, maar zonder lukt opzich ook wel) en er staan veel appartementen, een supermarkt, een grote kantine en zo nog wat dingen, allemaal met of wel aparte rijen of wel aparte tijden voor mannen en vrouwen. Maar vanuit de hele wereld komen er dus mensen om Sai Baba te zien, dus er lopen hier relatief veel buitenlanders (van het zweverige type). Er wordt ook wel gezegd dat je hier geen goed beeld van India krijgt omdat de situatie hier redelijk uniek is.
Ik heb een van de eerste dagen mijn eerste aankoop gedaan, een paar slippers. Het schijnt dat als Indiers de prijs vertellen je rustig de helft kan bieden, en dat dat ook echt hoort, maar is toch lastig als je het niet gewend bent. Uiteindelijk heb ik mijn slippers voor 220 roepie gekocht ipv 250, naja ik was best trots dat ik er iets van af had gekregen. Maar meteen die zelfde middag heb ik een hele goeie afding-sessie gedaan. Er loopt elke avond een mannetje met trommels (naja er lopen er wel 4, maar het gaat nu om deze) en die wilde ons een paar dagen daarvoor een trommel aansmeren en toen had Mildred staan twijfelen en gezegd dat ze morgen wel terug kwam, maarja ze hoefde hem toch niet zo nodig dus kwamen we niet terug. En toen liepen we hem 3 dagen later weer tegen het lijf en riep ie verontwaardig dat ie al 3 dagen aan het wachten was en dat we maar niet kwamen. Dus naja, ik vond het toch wel een beetje bewonderenswaardig dat ie dat nog wist dus ik vroeg wat die dingen moesten kosten, 600 roepies (12 euro). Maar nee, voor 12 euro hoef ik niet zo’n ding, dus toen dacht ik, ik zeg gewoon 200 roepies, is het belachelijk laag dan gaat ie wel weg, en als het schappelijk is, dan wil ik hem wel voor 200 hebben. Dus hij zei dat het voor ons al een speciale prijs was omdat ie normaal voor 1200 verkocht, maar ik zei “200 roepies en anders niet”, dat heb ik 3 keer moeten zeggen en toen kwam hij met 250… nou okeej deal. Vond ik niet verkeerd, van 600 naar 250. Maar dat is dus het stomme van afdingen, dat is het makkelijkst als je iets niet echt hoeft te hebben. Maar goed, nu zit ik dus het komende half jaar met een trommeltje opgescheept :-p

Vorige week woensdag hadden we een vrije dag (1 per week) en zijn we Puttaparthi ingegaan, om wat dingen te doen die toch moesten en toen liepen we een riksja-driver tegen het lijf die wel een sight-seeing tour wilde geven voor 200 roepies per uur. Daar hebben we 160 van gemaakt en toen leek het ons wel leuk. Er is alleen niet zoveel in Puttaparthi, hij heeft ons eerst een tempeltje laten zien van Sai Baba’s Birthplace. En daarna gingen we een heuvel naast Puttaparthi op, daar had je wel mooi uitzicht. En daarna wist ie nog we het museum maar dat had Mildred al gezien dus dat viel af. En toen kwam ie met het idee om rond het meer te rijden, ach ja waarom ook niet. Nou had ik dat meer wel op google maps gezien, maar ik wist niet meer zo goed hoe groot dat was. Maar na een kwartier rijden was er nog geen meer te zien, dus vroegen we maar even waar dat dan was en bleek het een rit van 10 km te zijn naar het verste punt. Dat meer is dus echt supergroot!! ik denk dat het anderhalf uur duurde om helemaal rond te rijden (nou had de riksja ook wel met elk heuveltje moeite dus we gingen ook niet zo hard) maar het was wel een leuke tour, alleen een beetje jammer dat de riksja-driver inmiddels bekend als Obulesh, een of ander minder ervaren rij-vriendje (inclusief een bijna-dood-ervaring met een bus) achter het stuur had gezet waardoor hij zelf gezellig bij ons kon zitten, en da’s best krap. En blijkbaar had ie soms de behoefte om zijn hand op mijn been te leggen. Het punt met die indiers is dat je niet weet wat ze er mee bedoelen, het is sowieso best een handtastelijk volk, ook onder elkaar en Narishima pakt ook heel vaak mijn hand om ergens heen te lopen en laat niet los voor we er zijn, maar ik vond dit toch een beetje verdacht, gelukkig deed ie het nooit lang en anders had ik hem wel kennis laten maken met mijn linker elleboog.
Halverwege de tocht kreeg ik ineens best honger, en onze riksja drivers blijkbaar ook want ze stopten in een klein dorpje om bij zo’n kraampje langs de weg wat te kopen. Regel 2 in de Lonely Planet gids is “eet geen dingen die op straat bereid worden” (na regel 1 “vertrouw nooit een indier” – althans dat roept Mildred continu, ik denk eigenlijk niet dat dat in de lonely planet staat) Maar goed, ik had toch honger en het was gefrituurd, dus toch maar geprobeerd (gefrituurde pepertjes in deeg – pepertjes eruit gepulkt) nadat ik een foto had gemaakt, ik wou toch een aandenken aan de veroorzaker van mijn eerste flinke diarree-golf, maar weinig last gehad uiteindelijk.
Ik heb sowieso nog geen dramatische diarree gehad, ik heb me voor vertrek hierheen helemaal vol zitten vreten omdat iedereen riep dat het er toch wel af zou gaan maar ik heb het idee dat ik nog geen gram ben afgevallen. Het is wel zo dat hier alles vegetarisch is, India is sowieso niet zo’n vleesland maar Sai Baba is vegetarisch dus hele Puttaparthi is ook vegetarisch, maar ze zijn hier gek op frituren, dus wat je aan vlees mist komt er in vet bij en verder zijn de zoete dingen ook echt heel zoet. Er is hier een soort yoghurtdrankje “Lassi” en dat is echt superlekker, maar laatst lag er in mijn glas een laag suiker van een centimeter op de bodem (dat was ook wel heel extreem hoor)

Oh, en het weer. Toen ik aankwam was het 30 graden, maar het is regenseizoen, dus dan zal het wel aan het afkoelen zijn, dus was het de week erna, na 1x een bui van 2 minuten te hebben gehad ineens 35 graden. Inmiddels zal het weer rond de 30 liggen en heeft het al 3x geregend. Nou kan ik dat niet met zekerheid zeggen, die buien vallen binnen 2 minuten, maar omdat het zo warm is zie je er 10 minuten later ook helemaal nix meer van, dus misschien regent het wel 10 keer per dag maar zit ik toevallig net op de wc of lig ik te slapen ofzo en merk ik het gewoon niet.
30 graden klinkt trouwens wel warm, maar op de kliniek sta je meestal in de schaduw en er waait een goed windje, dus het is prima uit te houden.