Mildred is weg

Dit bericht is dus ook al 4 dagen oud.

Ze gaat nu 2 weken reizen en dan komt ze nog 4 dagen terug, maar ik zit nu dus helemaal alleen in het huis. En ineens gaat alles raar.
Ze zou om 9 uur vertrekken, maar ik moet om 8 uur al op de kliniek zijn. Nou zijn er maar 2 sleutels van ons huis (of beter gezegd van het hangslot op de deur) en 1 daarvan is bij de schoonmaakster (zij is de schoonmaakster van de kliniek en komt ongeveer 1x per week bij ons, afhankelijk van wat ze op de kliniek moet doen), en die ander hebben wij. Dus had ik met Mildred afgesproken dat ze de sleutel onder de mat zou leggen. Precies vandaag blijkt de schoonmaakster langs te komen en die had buiten de vloer geveegd en de sleutel gevonden, en deze weer veilig binnen neergelegd en de deur weer op slot gedaan. Dus toen ik om 12 uur naar huis ging kon ik er niet in. Toen ben ik terug naar de kliniek gelopen en toen zijn de beide Vankatesh-en mee terug gelopen, nee die konden de sleutel ook niet vinden (We wisten toen nog niet dat ie binnen lag) Na 4 mensen gebeld te hebben kon Puja (wild-life dierenarts, meisje van mijn leeftijd en spreekt goed engels) Vankatesh wel naar de schoonmaakster brengen en daar de sleutel halen. Uiteindelijk een uur nadat ik voor het eerst thuis was kon ik mijn huis in.
In de tijd dat we aan het wachten waren heeft de cattle-Vankatesh (die met die baby-ezel) me geleerd te tellen in Telugu en ik heb hem geprobeerd te leren “twelve” te zeggen want al die indiers zeggen “To”, maar ik denk dat ze moeite met de V hebben ofzo, want hij vond het maar moeilijk.
Narishima, die me heel veel helpt op de kliniek heeft ook heel veel van die engelse woorden die totaal niet te herleiden zijn, pas als je de context begrijp kan je achterhalen wat ie zegt, zo zegt ie heel vaak “Pasto”, maar bedoelt ie “fast” en vanochtend zei ie “woise” ipv “fridge”, het is even puzzelen, maar ik begin ze steeds beter te begrijpen (die fridge duurde ook even voordat ik het doorhad hoor!).
Nou goed, toen was ik dus eindelijk mijn huis binnen, is de kat zoek, die staat smiddags aan een stuk te bleren omdat ie honger heeft… nergens te bekennen (en het wil wel es gebeuren dat ie in een kamer opgesloten zit, maar ook dat was niet het geval) dus ik was al helemaal bang dat ie misschien verongelukt was.
Toen ik savonds thuis kwam was de kat gelukkig weer terug maar de stroom ineens uit. Nou hebben we hier sowieso dagelijks, of soms meerdere keren per dag, een powercut, maar die duren meestal maar een paar minuten, maar dit duurde wel heel lang en de buren hadden allemaal wel gewoon het licht aan en het begon al donker te worden. Dus ik weer naar de kliniek, en de klusjesman gebeld. Ja die kwam er over 5 minuten aan. Maar he, dit is India, dus ik heb een half uur buiten zitten wachten (daar was het net iets minder donker dan binnen) en toen kwam de klusjesman, deed de hoofdschakelaar om en ging weer weg. Nou had ik ook heus zelf wel bedacht dat er vast ergens een hoofdschakelaar zou zitten, maar die had ik eigenlijk nergens in huis gezien….dat klopt, dat ding zit gewoon buiten aan de muur… wie heeft dat nou weer bedacht!?!
Nou goed, uiteindelijk is het allemaal goed gekomen, maar wel stom dat dat nu net allemaal gebeurt nu Mildred weg is en ik niemand heb om op te steunen.

We hebben tijdelijk een vrijwilliger, een soort Jezus-figuur uit Brazilie, maar hij is opzich wel okeej en aangezien ik toch een kamer overheb, en hij zich totaal niet thuis voelt in de Ashram
(waar ie nu slaapt) heb ik hem die kamer aangeboden, dus binnenkort heb ik weer gezelschap.

Ik ging net trouwens bij een lokaal winkeltje eieren halen en wat losse koekjes, 2 soorten. Dus ik wilde 3 dingen, en van elk wilde ik er 3, dus eerst wees ik naar de eieren en stak 3 vingers op. Stopt ze er 4 in het zakje…. Na goed, 1 meer maakt ook niet uit. Toen 3 gekke kronkeldingen, weer 3 vingers…. stopt ze er 10 in!!… nou maar hopen dat ze lekker zijn! en toen 3 vierkante blokjes, 3 vingers opgestoken, dit keer wat dichter bij haar gezicht…. en toen heb ik haar bij de 5e maar met wilde gebaren duidelijk gemaakt dat het zo wel genoeg was… kijk dat ze geen engels kunnen is tot daar aan toe, maar tot 3 tellen is toch niet zo moeilijk?

(oh en ik heb mildred haar laptop 2 weken te leen, dus ik hoop nu mijn verhalen een beetje op pijl te krijgen en daarna wat kortere stukjes te kunnen posten zodat het niet te veel wordt in 1x elke keer)