Wat kleine frustraties - 15 juli.

Vinnie (de Jezusfiguur) woont inmiddels 3 dagen bij me in.
Ik had hem voorheen altijd maar een paar keer kort gesproken en hij was 1x met Mildred en mij mee geweest om in Puttaparthi te eten, en ik moet zeggen dat ik hem toen wel wat vreemd vond, maar ach d’r zit bij iedereen wel een steekje los.
Nou al de eerste avond begon ik me licht te irriteren. Maar dat was met name omdat hij “even” de computer van Romula (vice-president, aardige vrouw) moest repareren, dus dat zou niet al te lang duren en dat was bij Puttaparthi in de buurt, dus ik kon wel even mee en dan konden we daarna het stadje in (ik moest nog wat dingen hebben). Dus ik rekende op een kwartiertje ofzo… en ik denk ook dat ie maar 15 minuten aan die computer heeft zitten sleutelen. De rest van de 2 uur (!!!!) die we daar hebben gezeten ging over een heleboel nix. Nou was het opzich wel gezellig hoor, alhoewel er een hoop gespeculeerd werd over Sai Baba en welk boek je volgens Romula moest lezen waardoor je begrip voor hem ging krijgen (dus dat boek ga ik NIET lezen.. ik wil niet net zo gek als al die rare sai-baba-lui worden, dat zij dat doen heb ik respect voor hoor, maar ik moet er niet aan denken dat ik straks ook zo wordt, dus uit voorzorg ga ik dat boek NIET lezen). Maar op het moment dat we zeiden dat we weg gingen duurde het nog een half uur omdat Vinnie gewoon geen haast heeft.
Naja en toen we eenmaal weggingen zijn we eerst gaan eten, vond ik toch ook wel essentieel, en daarna was alles dicht. (het sluit hier wel allemaal zo rond 9 uur, en om 10 uur is er echt nix meer te beleven… maar wel met als pluspunt dat ze om 6 uur allemaal wakker zijn en hun radio hard aanzetten :-D) Dus op dat moment hoopte ik dat ik gewoon geïrriteerd was omdat ik mijn spullen niet had kunnen kopen. Maar inmiddels weet ik wel beter.
Ik weet dat ik niet altijd even verdraagzaam ben, maar zolang ik redelijk met rust word gelaten kan ik heus wel aardig zijn hoor. Maar op een of andere manier komt ie me continu lastig vallen met zijn visies en ideeën, en dan het liefst op een monotone mompelende toon…waardoor het een beetje slaapverwekkend wordt. Wat ie nog erger maakt door in elke zin minstens de woorden “you know”, “it’s like” of gewoon een lange “uhmmm” het liefst allemaal gevolgd door een lange pauze, in te voegen. En het gaat ook echt over dingen die me gewoon niet interesseren, en echt ik doe mijn best, maar na 2 zinnen vergeet ik gewoon te luisteren. Nou neemt ie toch wel genoegen met een “uhum” en een instemmend knikje, dus opzich is het niet zo erg dat ik niet weet waar ie het over heeft, ik word er alleen soms zo moe van om te doen alsof het me interesseert. En het flauwe is nog dat als ik een keer wel mijn mening geef, hij me afkapt en zegt dat het niet zo is.
Oh, en hij is gefascineerd van de Indiase keuken dus dat wil ie zo graag mogelijk allemaal zelf uitproberen, met wisselend resultaat, vandaag was zowaar lekker, gistermiddag was iets minder geslaagd. En het is altijd een variatie van rijst, met 3 stukjes groenten (hij gebruikt al 3 dagen achtereen dezelfde paprika, en er ligt nog een kwart in de koelkast)
Ach naja, hij heeft 1 groot voordeel, ik denk dat ik straks blij ben om alleen achter te blijven :-p

Gister moest ik mijn eerste katje helemaal alleen steriliseren. En er was blijkbaar al vele malen eerder, met andere meiden voor mij, de discussie geweest dat de dosering geen goeie anesthesie gaf, dus was er blijkbaar ook al 6 keer met een Indiase dierenarts gebeld die een beter schema had gegeven. En volgens Mildred was dat een boel meer xylazine en die had daar ook al 2 katjes mee gedaan en dat was goed gegaan. Dus ik braaf (ja… ik weet het, ik hoor dat zelf na te zoeken, maar heb mijn anesthesieboek niet bij me en Mildred had het dus ook van die Indiase dierenarts) dat maar aangenomen. Kat ingespoten, vlekkeloze operatie… ik was al helemaal trots… werd ie maar niet wakker. Dus ik zei dat tegen Narishima en Gangadrie, maar die zeiden dat dat altijd zo was, dat de eerste dag de kat alleen maar sliep en dan de volgende dag nog wat wiebelig was. Nou ben ik van Nederland gewend dat ze toch vrij snel wel weer wakker worden, ze blijven nog wel wat suffig, maar ze zitten wel weer rechtop. Deze sliep 6 uur later nog!!! Gelukkig koelen ze hier niet zo snel af (dat gebeurt als ze onder narcose zijn) want het is buiten veel te warm (nog steeds geen druppel regen, begint echt warm te worden) maar ik was toch wel een beetje bang dat ie eeuwig zou blijven slapen. En Clementien was ook niet bepaald amused (maar ik heb het echt wel 3x aan Mildred nagevraagd of het klopte), en heeft opnieuw die dierenarts gebeld, en toen ik het narekende bleek juist meer ketamine gegeven te moeten worden. Dus naja dat ga ik nu de volgende keer maar proberen.

Vorige week was ik met Mildred in een winkel geweest me allemaal kleedjes en stoffen en daar een beetje met de eigenaar (Karan) gekletst en die zei dat we nog maar es terug moesten komen voor koffie ofzo. Dus ik vond dat wel best, maar het kwam er niet meer van (en je zal net zien met die Indiërs dat ze dan verwachten dat jij betaalt, want zo zijn ze dan weer wel).
Dus toen ik gister weer een beetje Vinnie-zat was, ben ik er (met Vinnie) langs geweest. Dat was wel gezellig, en dit is echt even een ander slag Indiër (hij komt uit het noorden, misschien telt dat mee), want hij betaalde onze sprite en we hebben heel gezellig zitten kletsen (beetje jammer dat ie net iets te vaak “Willemijn, you are mine” zei en dat ie het een goed idee vond om samen een keertje naar bangalore te gaan…. hmmmm) en ik heb uiteindelijk 2 van die muur-kleedjes gekocht, die ie de vorige keer voor 500 roepie aanbood, en ik heb er nu 2 voor 700 (ik leer het wel :-D) Maar ik had niet zoveel geld bij me (naja het is maar 14 euro, maar ik had het niet bij me), dus ik vroeg of ie ze apart wou leggen, en toen mocht ik ze gewoon zo meenemen en dan moest ik dat geld maar een andere keer komen brengen… en dat voor een Indiër!!! (naja ik geloof dat ie allang blij was dat ik dan dus een keertje moest terug komen)
En toen moest Vinnie nog even zeggen dat ik niet betrouwbaar was… waar ie dat nou weer vandaan haalt… maar dat wou ie dan weer niet zeggen :-s Ik heb hem wel zo ver gekregen dat ie dat wil vertellen als ie weg gaat… is misschien ook wel zo verstandig want ik ben opzich niet agressief, maar die ene tas van hem staat zo buiten en een nieuw slot kost ook maar 4 euro :-p