De zaak is opgehelderd!!

Nou dan toch nog even een update-je wat beterft Karina haar kuren.
Eigenlijk heb ik haar gisteren zoveel mogelijk ontweken, totdat ik ging eten.
Vlak daarvoor had ik nog een ooi moeten lammeren omdat ze hem er zelf niet uit kreeg en vervolgens wilde het ding niet gaan ademen, dus na heel wat geslinger, wat klappen en natuurlijk veel aanmoediging begon ie dan toch te ademen. En ik had het idee dat ie ook wel een beetje bleef ademen, maar het was wel heel traag en hij lag er echt als een vaatdoek bij. Dus ik vond dat ik wel kon gaan eten, maar het was wel afwachten wat ie zou gaan doen. Tijdens het eten kon ik ook alleen maar daar aan denken, in principe was ik klaar met werken (behalve dan om 22.00 de lammetjes nog eens voeren) dus ik wilde alleen even kijken hoe het met hem was, maar voor 5 seconden kijken (ik bedoel, of hij is dood of hij leeft, that’s all there’s to it) ga ik niet het hele gedoe door van overall aan en uittrekken, dus ik heb heel erg afgewogen of ik zou gaan kijken of niet en of ik een overall aan zou doen en toen dacht ik “ja krijg nou wat, ik wil gewoon weten of ie nog leeft, hart voor je vak heet dat :-p, en daar ga ik niet mezelf voor in een overall heisen... ik raak niet eens wat aan!!” (ja ik dacht serieus echt dat ze er in eerste instantie over begon ivm plotselinge hygiene-maatregelen – beetje naief als je bekijkt dat de kat regelmatig op het aanrecht aan het avondeten zit te likken *braak*)
Dus ik ben zo de stal in gelopen, en JEEJ hij was overeind gekomen (en zat nu met zijn hoofd klem in het hekje haha, MAAR hij deed het!!), dus eind goed al goed, en toen liep ik naar buiten, had sowieso geen zin om in dat huis te zijn dus wilde over het strand gaan lopen en toen kwam net Karina luid scheldend tegen Karsten naar buiten. Ze keek me niet eens aan (waar ik erg blij om was) maar ik had toch wel het vermoeden dat dit weer met mijn overalletje te maken had. Dus ik ben stug doorgelopen. Heb Karsten nog wel een smsje gestuurd dat ik op tijd terug zou zijn om de lammetjes te voeren MET overall aan.
Maar toen was ik er toch wel klaar mee.... ik snap gewoon niet wat ik heb gedaan dat ze zo idioot doet, en hoe lullig voor Karsten en hoe jammer ik het voor mezelf ook vind, ik ga niet nog anderhalve week in deze situatie zitten... zij hebben mij harder nodig dan ik hen. Dus toen had ik besloten dat ik dan maar weg zou gaan. Paar vriendjes opgebeld om te kijken of iemand me met spoed op zou kunnen komen halen, maar dat had helaas niet zoveel succes, en zo last-minute is de auto toch wel de goedkoopste optie.
Om 22.00 kwam ik terug op de boerderij, heb mijn lammetjes gevoerd en ben naar bed gegaan. En dat blijf ik ook lastig vinden, op DIT moment zijn er gewoon een paar lammetjes die extra aandacht nodig hebben en ik heb geprobeerd om het aan Lilia (het russische meisje) uit te leggen, maar ik weet niet of het helemaal aan is gekomen (aangezien ze voornamelijk bleef doorpraten over een electrische brei-machine :-s), dus ik weet gewoon zeker als ik nu weg ga dat er onschuldige slachtoffertjes gaan vallen.
Na goed, er snachts een beetje over nagedacht, en toen bedacht ik dat ik ook wel bij de russen en de Piker in huis kon gaan wonen, dan hoef ik haar namelijk ook nauwelijks te zien. En die vonden dat ook prima. Dus dat aan Karsten gemeld en die begreep het wel en zei dat ie ook niet snapte wat het probleem nou was, en voegde er vervolgens aan toe “Denk je dat er ook nog plek is voor mij?” Haha, dan was ze vast helemaal ontploft, maar goed, dat laat maar weer zien dat ze helemaal alleen staat in haar rare standpunten (maar hem dus blijkbaar wel compleet domineert daarin)

Heb dus bijna mijn hele tas ingepakt, en toen werd er op de deur geklopt – Karina, of ik even met haar kon praten. Het eerste wat ze zei was “Ja, ik ben hier natuurlijk niet de hoofd-baas, dus ik moest eerst toestemming hebben van Karsten om met je te praten” WAT??? Debiele regels verzinnen kan allemaal wel zomaar, maar om te praten heeft ze zijn toestemming nodig... right!
Maar goed, uiteindelijk was het wel een goed gesprek. In eerste instantie liep het nogal stroef. Ze vond het goed dat ik bij de russen ging wonen maar niet bij Piker, omdat Piker altijd doet alsof ie nergens schuld aan heeft... (Huh?? Wat heeft dat er mee te maken?!) dus dan moest Piker maar weg. Ik heb gezegd dat ik dat belachelijk vind, en dat ik dan zelf wel weg ga. Nee ze wilde Piker er wel uitschoppen. Ik heb gezegd dat het niet Piker zijn probleem was dus dat ik niet wil dat hij het “slachtoffer” wordt van het probleem tussen haar en mij. Nou zou Piker toch morgen weg gaan, dus uiteindelijk hebben we besloten dat ik dan morgen in dat huis ga wonen.
Maar nu snapte ik nog steeds niet wat haar probleem was. Hier komt ie, dat is dus mijn weuh... dronkenschap. Vorige week was ik namelijk met de zelfde mensen (Marie, Henrik, Andreas en Piker) naar een festivalletje hier in het naburige dorp/stadje geweest en toen had ik ook wat gedronken en was ik om 1 uur thuis IN PLAATS VAN 12!!!! Schande!!! (heb toen overigens netjes mijn lammetjes gevoerd) En nu was het eergister voor een 2e keer gebeurd. Dus ik heb haar duidelijk gemaakt dat het inderdaad een fout van mij was, maar dat het werk wel gedaan is, dat ik ondanks dat ik me zwaar beroerd voelde, wel mijn lammetjes heb gevoerd, dus dat ze niet kan zeggen dat ik totaal geen verantwoordelijkheidsgevoel heb. Nou, maar dat was niet zozeer het probleem. Het ging erom dat ik haar vaste werknemers had getraumatiseerd of iets dergelijks, dat ik hun bang had gemaakt omdat ik zo dronken was, dat ze zo bezorgd waren. Okeej... ik was behoorlijk dronken dus ik weet het inderdaad niet zo goed meer, maar daar kon ik me toch echt nix van herinneren (en ze hadden allemaal behoorlijk wat op, zelfs Henrik zat met een biertje achter het stuur – I know, niet goed) En het waren wel hun vaste werknemers dus nou daar was ze toch niet zo blij mee... en okee, als dat zo is, dan is dat inderdaad niet zo netjes, maar ik kon me er niet veel bij voorstellen. In ieder geval was het tussen haar en mij bijgelegd en ze is wel blij met mijn werk en ze vindt me blijkbaar zelfs aardig ook, dus eind goed al goed zeggen we maar.

Komen Henrik en Marie net op stal, dus ik vroeg of ik ze bang had gemaakt, zegt Marie “Huh?? Neejoh, het was hartstikke leuk!!” en ook Henrik en Andreas hebben geen trauma opgelopen.......*zucht*... VROUWEN!!!!


(ik doe overigens nog wel steeds braaf mijn overall aan, maar ik moet zeggen met deze temperaturen doe ik er zo min mogelijk onder aan - dus ik doe alsnog een striptease in de schuur, want ben als de dood dat ze er achter komt :-p)