Dood en verderf

Nou, na afgelopen vrijdagnacht zat ik er wel even doorheen, maar prompt kwam Tim zaterdagochtend naar me toe om te zeggen dat ie echt wel heel erg blij met mijn hulp was en dat ie het allemaal niet zo bedoelde en dat soort dingen dus dat was wel even prettig... kwam precies op het goeie moment want ik stond echt op het punt om op te stappen.
Je merkt echt dat het qua werkdruk gewoon heel veel is, TE veel eigenlijk. Ik begin dingen te laten schieten omdat ik gewoon niet overal aan toe kom, overigens leidt dat maar zelden daadwerkelijk tot een dood lammetje, maar op een of andere manier OMDAT ik de enige ben die echt wat met de lammetjes doet, ben ik steeds de gene die de dooien vind. (en dat is dan meestal omdat ze ziek zijn, of geplet zijn door hun moeder ofzo, maar toch... het blijft vervelend als je er weer een vindt)
Zaterdag zou Greg, Caroline’s neefje, komen helpen, maar die had ineens een andere leuke activiteit gevonden, dus die kwam niet. Zondag was de gewone hulp ook nog es ziek, dus zondagmiddag tijdens de Sunday lunch bij Carolines moeder zaten Tim en ik allebei te knikkebollen.
Het was zondag sowieso een rare-lammetjes-dag. Het begon snachts al toen ik een schaap moest helpen. Eerste lam zat klem, maar deed het redelijk nadat ik hem bevrijd had. En toen wilde ik meteen het tweede er ook maar uit halen.... En die had geen onderkaak, een rare “lucht-bult” in zijn nek, en zijn oren stonden ongeveer onder zijn kin. (De 2 oorgaten lagen praktisch tegen elkaar aan) Maar hij leefde wel... en echt, ik vind het heel fascinerend maar zo midden in de nacht vind ik het vooral gewoon dood eng. Ik durfde hem ook echt niet aan te raken.... Hij spartelde wat, maar kon op een of andere manier gewoon niet ademen met die kop en gelukkig was het niet al te akelig om te zien want hij bleef vrij rustig (een heel sporadische keer als je heel erg hebt moeten trekken op een gewoon lam krijg je ze ook niet aan het ademen, maar dan zie je ze echt spartelen uit stress, dat is echt heel akelig om te zien) En zelfs toen ie dood was durfde ik hem niet zo goed op te pakken (had het idee dat ie ineens als een killer-lam wakker zou worden en in mijn vinger zou bijten... wat toch behoorlijk lastig moet zijn zonder onderkaak:-p) Maar achteraf gezien ben ik blij dat ie zelf het loodje heeft gelegd, en ook lekker snel, want zo’n beestje dan maar de hersens in slaan vind ik al helemaal dood eng. Ik denk dat de meesten van jullie zich daar wel in kunnen vinden (we hadden vorig jaar een heel klein lammetje in Denemarken waarbij al de darmen door zijn navel naar buiten waren gekomen – en met een flinke zwiep zijn hoofdje op een stuk beton kapot slaan is wel zo diervriendelijk.... maar ik kon het echt niet, dus heb hem bij de boer afgeleverd en gezegd dat ie even moest wachten tot ik weg was :-p)
Helaas heeft mijn camera het begeven dus ik heb er geen foto van :-(
Toen ’s ochtends zag ik een schaap wat er niet al te gelukkig uit zag met wat roodbruinige uitvloeiing... is meestal niet zo goed. Dus schaap gevangen en gevoeld. Nauwelijks ontsluiting en toen ik mijn hand eruit haalde drong er een bekend geur mijn neus binnen.... we hebben er elk jaar wel 1 of 2... het is de geur van rottende lammetjes. En die moeten er dus uit. Het probleem met rottende lammetjes is dat dat vruchtwater bijna weg is en wat er is glijdt voor geen meter meer, maar maakt de boel juist heel stroef. Dan moet je ook de boel nog “handmatig ontsluiten”, vrij tijdrovend, niet prettig voor het schaap en niet prettig voor mijn handje. En toen lag het kopje van het lam dus raar. Bij het voelen voel je al dat het schedeltje niet lekker meer aan elkaar zit, en als je je hand eruit haalt zit je hele hand onder het lammetjes haar YUCK! Dat laat dus los bij ontbinding. Ik kreeg echt alleen het kopje er maar uit, daarna was er geen plek of glijmiddel meer om er pootjes bij te zoeken, dus eerst het kopje er maar zover mogelijk uit proberen te trekken... maarja..... geen grip he. Scheelt dat het lam dood is, dan kan je hem tenminste geen pijn doen. Dus eerst aan de onderkaak getrokken (je kan heel mooi je vinger tussen de 2 onderhelften haken), maar op een gegeven moment brak de kaak.... en dan hebje nog 1 mogelijkheid voor grip en dat zijn de oogkassen, dus duim en wijsvinger in linker en recht oog en trekken. (Blegh... en dat dan samen met die lucht die eruit komt... moet je geen zwakke maag hebben) Hiermee kreeg ik het kopje nog iets verder, maar nog niet ver genoeg en mijn duim en wijsvinger begonnen kracht te verliezen. Dus een touwtje om de kop en daar aan trekken... en terwijl ik trok kwam er ineens een kledder hersenen uit het schedeltje lopen (Op zulke momenten vraag ik me af of ik geen amerikaanse achtergrond heb want ik loop aan een stuk door te “OH MY GOD”-den) Maar uiteindelijk had ik hem er zo ver uit dat ik het kopje bij de nek kon doorsnijden met mijn mes (wat ik overigens sinds deze gebeurtenis niet meer heb aangeraakt)
En dan moet je pootjes zoeken, gelukkig zitten de voorpootjes alleen maar met spieren aan het lijf (zoogdieren hebben geen sleutelbeen zoals mensen) dus toen ik het eerste pootje had en ging trekken scheurde dat na enige kracht zo van het lijf af (naja... eerst verloor ik grip en had ik een pluk haar en een stel hoefjes in mijn hand, en leek het lammetjes pootje ineens verdacht veel op een varkenspootje blegh)
Zo ook met het 2e pootje. En daarna kon ik met behulp van een touwtje om het stompje nek de rest van het lijf eruit trekken.
En toen zat er nog een lam in... gelukkig was er inmiddels wat ruimte in de baarmoeder dus ik had wat meer plek om de boel goed te leggen, alleen lag ie achterstevoren en omdat ze zo slecht ontsloten was en het niet meer glibberde bleef ie op zijn buik hangen. Dus daar heb ik nog een gat in geprikt zodat de ingewanden eruit kwamen, en dan creeer je toch ook weer wat ruimte, en toen was die er ook vrij snel uit. Het enige was dat ik bij het weggooien van de stukjes lam even was vergeten dat alles eruit hing met als resultaat dat er een darmslinger door de hele stal lag YUCK!
Het schaap maakt het overigens goed, ik heb haar de hele morgen de tijd gegeven om rustig bij te komen (Tim wilde er meteen een ander lam aan geven, maar dat vond ik sneu) en nu loopt ze al weer vrolijk door de stal, dus morgen krijgt ze een nieuw kind.

En vandaag (maandag) was mijn vrije dag, of naja... vrij... ik moest nog wel lammetjes voeren ’s ochtends, want Tim zijn zus zou komen, maar die komt niet voor 10 uur. Verder heb ik de hele dag een beetje in Shrewsbury rond gehangen en savonds en snachts hoefde ik ook niets te doen want die zou Tim beide doen. Dus ik vroeg nog “wie gaat er lammetjes voeren dan?” En toen zei Tim dat hij dat dan wel deed (ik was geshockeerd!! Want dat doet ie helemaal niet) dus uiteindelijk heb ik aangeboden om de nacht te doen, zolang hij de lammetjes maar voerde... het werd niet geheel enthousiast ontvangen maar hij was geloof ik wel blij dat ie dan toch iets van slaap zou krijgen.
En morgen komen de 2 hollandse jongens (of eigenlijk vandaag... maar het voelt als morgen, ik mag zo nl nog 2 uur slapen jeej) dus ik hoop dat die dan ook snachts gaan zodat wij allebei weer wat bij kunnen slapen.

En idd zoals mijn moeder zei bij het vorige bericht, er schijnt op BBC deze week een serie te zijn over het lammer seizoen, voor de mensen die het es in het echt... op tv... willen zien.