Sumatra

Nou het gaat inmiddels een stuk beter met me.

De afgelopen week heb ik doorgebracht in Bukittingi, de woonplaats van Dina. In een leuk klein hotelletje met een super lief hotelbaasje, die me elke ochtend een flink bord nasi goreng, 2 stuks fruit en een stuk chocoladetaart voorschotelde (de rest van de dag geen honger meer ;-). Wel echt pal naast de moskee, waar elke ochtend om 4 uur de wekliederen door de luidsprekers schalden gedurende een minuut of 5. Daar heb ik niet aan kunnen wennen maar na een paar dagen lukte het me wel om door de verhalen die ie om 6 en 8 uur verteld, heen te slapen.

Een dag na mijn aankomst kwam ook de rest van de familie aan. Gelukkig vielen hun verhalen me reuze mee (ik was nogal bang dat ik jaloers zou worden over wat ik allemaal gemist had) en ik ben erg blij dat ik ze niet hun laatste dagen op ben gaan zoeken want de laatste 2 dagen hadden ze alleen maar 12uur in het busje doorgebracht.
Met hen ben ik nog een wandeling in de Harauvallei gaan maken, dwars door de rijstvelden waar alle 3 de tantes het voor elkaar kregen om naast het dijkje te stappen, en in de rijst-blubber te belanden.

We zijn naar de dierentuin geweest, treurige bedoeling, veel dieren in hun eentje, gekortwiekte eenden bij de krokodillen in (voor zo'n krokodil dan wel weer leuk) en 2 olifanten aan kettingen. Maar deze mochten er soms uit voor ritjes door de dierentuin. Dus daar hebben we ook nog even opgezeten. Verder leken we zelf een beetje de lokale attractie want echt iedereen wilde met ons op de foto (maar we kregen ook een extra lang rondje op de olifant dankzij onze celebrity-status)

We hebben ook 2x bij een lokaal restaurantje gegeten. Dan krijg je een pan met rijst en een stuk of 15 losse schaaltjes met verschillende gerechten. Daar kan je vanaf pakken wat je wil en wat je niet neemt gaat weer terug en daar betaal je ook niet voor. Super leuk concept en echt de raarste dingen kom je tegen (en dat moet dan ook natuurlijk ook wel allemaal geprobeerd worden) zoals runder -lever, -hersenen en -longen, kippenmaag en kroepoek van runderhuid maar ook normalere dingen.

En dan was er natuurlijk de bruiloft van joost&dina, verspreid over 2 dagen.
Dag 1 was de officiele versie. Met een klein gezelschap. Dat ging allemaal in het indonesisch en deels arabisch (moslimhuwelijk he) en Joost moes een paar arabische zinnen opzeggen, maar dat ging allemaal goed. Wat er allemaal gezegd is, geen idee, maar op een gegeven moment viel er een stilte en op dat moment galmde ineens Justin Bieber door de ruimte. Vervolgens haalde een van die indonesiers schaamtevol zijn mobiel uit zijn zak... Om vervolgens compleet schaamteLOOS gewoon op te nemen. Dit gebeurde nog 2x tijdens de 'ceremonie', rare jongens die indo's.
Dag 2 was het feest.
Een compleet versierd huis met een tafel vol eten, life muziek en dans (traditionele minankabau-dans op scherven servies, ja echt, zoals dit;  http://m.youtube.com/index?desktop_uri=%2F%3Fgl%3DNL%26hl%3Dnl&hl=nl&gl=NL#/watch?xl=xl_blazer&v=0LQemIyxW20) erg leuk om een keer mee te maken. Het feest duurde in totaal 12 uur, mijn ouders zijn er de hele tijd bij geweest, maar ik ben na een aantal uur  met de rest weer weg gegaan. 

En gister zijn we aangekomen bij het maninjau-resort. Klinkt heel luxe, komt heel luxe over.... Valt in werkelijkheid erg tegen.
Het is echt een resort, groot hotel, hele tuin eromheen met cottages, zwembad, tennisbaan, sauna (ben niet type smetvrees, maar ik voel de legionella gewoon door de lucht zwermen) fitness (nog niet gevonden) en karaokebar. Punt is dat het compleet buiten het seizoen is (wie bedenkt het dan ook om te trouwen in de regentijd!?) dus het hele resort wordt bewoond door een man of 10 momenteel (en ze hebben echt wel plek voor een paar 100 denk ik) dus er valt niet veel te beleven.
Het huisje zou luxe moeten zijn maar is vooral ruim zonder enige inrichting of gezelligheid.
In het restaurant (inclusief) kregen we gewoon 4 dingen, geen keus, en  't was niet eens lekker. Gelukkig hebben we Dina bij ons dus die is gaan klagen bij het personeel waardoor we gratis drank in het huisje bezorgd kregen.
Vervolgens moesten we ze bellen omdat het warme water het niet deed, en om 23.50 kregen we de badkamerdeur ineens niet meer open waarna ze 2 man sterk vakkundig met een schroevendraaier tussen de deurspleet gingen peuteren.... Gezien het aantal krassen en putten niet de eerste keer.
De omgeving is wel mooi overigens, dichtbij een groot meer en bossen.

En over 2 dagen ben ik weer op mezelf aangewezen, dan hoop ik nog wat meer rond te trekken, want zo lang op dezelfde plek gaat op den duur ook vervelen.