Jeeeeej.... daar gaan we weer!!!

Nou, morgen is het zo ver en dan vertrek ik naar Maleisie/Indonesie. (voor de gene die het verhaal gemist hebben - kan het me haast niet voorstellen omdat hier in huis het woord "Dina" toch zeker 10x per dag valt :-p - Joost gaat met zijn Indonesische vriendin trouwen)
2e kerstdag heb ik de hele familie al uitgezwaaid (beetje jammer dat ik daarvoor om 5.45 op moest :-\) en die zijn inmiddels al lang en breed aan het rondreizen. Ik kon helaas niet met de rondreis mee omdat ik nog moest werken, dus ik ga op eigen houtje maar die kant op en blijf dan ook langer, want ik ga niet voor een weekje zo'n afstand afleggen)
Nou schijnt het dat ze het in Indonesie nogal raar vinden als iemand in zijn eentje rond reist (ik kon helaas niemand zo gek vinden om mee te gaan), en al helemaal als vrouw zijnde, dus ik vlieg eerst naar Maleisie omdat ze daar wat meer met de tijd zijn mee gegaan en er daar sowieso veel geaccepteerd wordt.
Ik vertrek 31 december om 12 uur vanaf schiphol en kom om 6 uur sochtends (lokale tijd dan he) aan op Kuala Lumpur. Daar blijf ik dan 3 nachten om te acclimatiseren en wat in de buurt te bekijken. Vervolgens ga ik 4 januari naar Bukkitingi waar mijn broer en zijn toekomstige vrouw al zitten, en de rest van de familie komt daar 5 januari aan. Dan volgen er 4 dagen met de hele familie, dus dat wordt veel kibbelen, steken onder water en chagrijnige gezichten.... haha nee... ik hoop het niet, maar 't is een lekker stelletje (Ze zitten in een belachelijk duur hotel dus waarschijnlijk ga ik toch niet daar slapen)
Op 8 januari gaan Joost en Dina trouwen en 9 januari gaat iedereen weer huis, behalve mijn ouders en ik. Mijn ouders blijven nog tot 13 januari.
Als die eenmaal weg zijn heb ik nog 10 dagen met mezelf te vermaken (dan ga ik wel weer terug naar Maleisie). Nou ben ik natuurlijk al regelmatig ergens alleen heen gegaan maar ik kom altijd ergens terecht waar er iemand voor me gaat zorgen, of in ieder geval soms even checkt of ik nog leef (zelfs in India ben ik nooit echt alleen geweest) Dus dit is dan voor het aller eerst dat ik echt helemaal op mezelf ben aangewezen. Ik geloof niet dat het nou iets is waar ik heel vrolijk van wordt, maar ach, ik denk maar zo "je moet alles een keer geprobeerd hebben" al is het maar om er achter te komen dat ik dit dus nooit meer wil..... maar eigenlijk denk ik dat het allemaal wel goed gaat komen,misschien is het zelfs wel heel aangenaam. ('t is alleen zo jammer dat ik nu dus helemaal zelf mijn reis moet regelen... ik vind het eigenlijk helemaal niet erg als iemand anders voor me uitzoekt wat we allemaal kunnen doen :-p... ik ben dus ook nog niet verder dan een globaal idee... de rest ehh... ga ik waarschijnlijk pas in het vliegtuig uitzoeken heheh)

Nou goed, ik probeer jullie (geen idee wie dit nu nog leest) op de hoogte te houden van wat ik allemaal uitspook, maar ik beloof nix :-D
Zo, dan ga ik nu mijn tas maar eens inpakken (voorpret noemen ze dat :-s)